Wylewki przemysłowe

Posadzki przemysłowew obiektach przemysłowych, magazynach, halach i wielu innych obiektach.

Posadzki przemysłowe przede wszystkim bezawaryjnie przenoszą obciążenia (mechaniczne, termiczne, chemiczne), posiadają właściwą, zależną od przeznaczenia, odporność na ścieranie, uderzenia, intensywność eksploatacji, ponadto, muszą być szczelne i co bardzo ważne antypoślizgowe, a także łatwe w utrzymaniu w czystości.

Trwałość wierzchniej warstwy posadzki, powinna umożliwiać bezproblemową eksploatację posadzki, bez czasochłonnych, drogich napraw i remontów, przezbardzo długi okres czasu. Posadzki zaprojektowane i wykonane przy zastosowaniu wysokiej jakości wyrobów budowlanych, sprawdzonych metod, w oparciu o wiedzę i doświadczenie.

Wytrzymałość posadzki stanowi wymóg podstawowy i związana jest przede wszystkim z klasą betonu oraz ilością oraz rodzajem zastosowanego zbrojenia rozproszonego. Ponadto na grubość posadzki ma wpływ charakter i wielkość obciążeń oraz jakość tego, co pod posadzką, czyli najczęściej podłoże gruntowe.

Natomiast parametry eksploatacyjne wierzchniej warstwy posadzki wynikają wprost z przyjętej funkcji obiektu. Wykończenie płyty posadzki przeznaczonej do „pracy” w szeroko rozumianym przemyśle najczęściej realizowane jest z wykorzystaniem technologii utwardzenia powierzchniowego (DST). W przemyśle lekkim, spożywczym, farmaceutycznym często spotykane są realizacje na bazie systemów żywicznych. 

Niezwykle ważnym elementem składowym tego typu posadzki (pływającej), wielokrotnie niedocenianym szczególnie przez wykonawców jest podłoże gruntowe/podbudowa pod posadzką. Prawidłowe wykonanie wszystkich warstw podbudowy, uzyskanie oczekiwanej nośności na poziomie każdej wykonanej warstwy podbudowy  gwarantuje bezawaryjną pracę płyty posadzki przez wiele lat. Im lepiej przygotowana (mocniejsza) podbudowa/podłoże gruntowe, tym korzyści płynące z tego tytułu są większe.                                                                                                                                                 Podłoże gruntowe– wykonane z odpowiednio dogęszczonego rodzimego piasku lub rodzimej pospółki. Podbudowa dolna– wykonana z zagęszczonego warstwami piasku różnoziarnistego, pospółki lub tłucznia.Podbudowa górna– wykonana z piasku różnoziarnistego lub pospółki stabilizowanych cementem albo tłucznia, grysu, klińca lub chudego betonu (minimalna grubość chudego betonu 10 cm).                                                                                                                                 Do wykonywania płyt posadzkowych zaleca się stosowanie betonów zbrojonychwłóknami stalowymi.                                         Natomiast dodatek do betonu włókien polipropylenowych, pełniacych rolę zbrojenia przeciwskurczowego którego czas działania jest ograniczony do momentu, gdy sam beton zaczyna przenosić naprężenia rozciągające większe od naprężeń przenoszonych przez włókna polipropylenowe.

Szczeliny dylatacyjne i szwy robocze: podczas planowania układu szczelin dylatacyjnych zabezpieczających płytę posadzki przed tworzeniem się „niezaplanowanych” rys i pęknięć spowodowanych m.in. skurczem betonu należy kierować się następującymi zasadami:

• przed wykonywaniem szczelin należy przygotować ich plan, o ile nie został przygotowany wcześniej głównie z uwagi na skomplikowanych kształt posadzki i występowanie miejsc, które należy wzmocnić i zabezpieczyć przed niekontrolowanym pękaniem za pomocą prętów lub siatek zbrojeniowych, uwzględniający m.in. grubość posadzki i siatkę słupów,
• szczeliny dylatacyjne nacinane są do głębokości ok.¹/₃grubości płyty posadzki i szerokości 
• najwcześniej w momencie, gdy piła nacinająca nie wyrywa ziaren kruszywa, tj. między 24 a 48 godziną po wykonaniu posadzki,
• kształt pól dylatacyjnych powinien być zbliżony dokwadratu o wymiarach 6 x 6 mw przypadku szczelin wykonywanych w pomieszczeniach zamkniętych i4 x 4 mw przypadku szczelin wykonywanych na otwartej przestrzeni,
• jeżeli z planu dylatacji wynika, że pola dylatacyjne maja kształt prostokąta, wówczas stosunek sąsiednich boków takiego prostokąta powinien być mniejszy od 1.5,
• po upływie ok. 30 dni od wykonania posadzki szczeliny dylatacyjne należy poszerzyć, następnie umieścić w nich sznur dylatacyjny i wypełnić odpowiedniąelastyczną masą dylatacyjną.                                                                                                                                                                                                               Poza dylatacjami przeciwskurczowymi istnieją jeszcze tzw.dylatacje robocze związane z możliwością wykonania płyty posadzki w jednym cyklu roboczym. Takie dylatacje z reguły wykonuje się jako dyblowane w nawierzchniach zewnętrznych i jako kotwione w nawierzchniach wewnętrznych. Do ich wykonania stosowane są pręty gładkie o średnicy zależnej od grubości płyty posadzki.